بررسی و مقایسه ام وی ام 110S جدید با 60 عکس عکس: بامداد صفائیانآزمایش و نوشته: امین امیری فرمقدمهزمانی که دوو ماتیز به ایران آمد، نه ماشین های کوچک شهری و نه خودروهای کره ای هیچکدام محبوبیت امروزه را بدست نیاورده بودند. درنتیجه همه با تمسخر و گذاشتن اسامی مثل جارو برقی(!) و دوو مبتلا به عقب ماندگی ذهنی(!) سر به سر خریداران این محصول اقتصادی می گذاشتند و حتی برخی آن را یک اتومبیل واقعی نمی دانستند. اما دیری نگذشت که عملکرد خوب ماتیز زبان منتقدین را کوتاه کرد. نکات مثبتی مثل کیفیت و ایمنی بالاتر،…
احتمالاً خوره های ماشین با خودشان می گویند این اسباب بازی عجیب و غریب دیگر چیست؟ نه خشونتی، نه جسارتی و نه ابهتی! پس به چه دردی میخورد؟! اما کمی صبر کنید. قرار نیست خودروسازان تمامی محصولات خود را با هدف رضایت دیوانگان سرعت و قدرت طراحی کنند. بخصوص برای اتومبیل های شهری که بهتر است ظاهرشان با باطن هماهنگی قابل قبولی داشته باشد. مثلا تجسم کنید یک فورد موستانگ عضلانی با موتور 1 لیتری تنفس طبیعی چقدر احمقانه به نظر خواهد رسید! بخاطر همین است که خودروهای بامزه ای مثل فیات 500 ، سیتروئن C1، اسمارت و ... خلق می شوند که علاوه بر ابعاد کارامد در شهر، با چهره های آرام و ملایم نظر مشتریان خاص خود را جلب نمایند. برگردیم سراغ میهمان امروزمان. ام وی ام 110S یکی از همین اتومبیل های با نمک و بی ادعا (البته در رده قیمتی پایین تر نسبت به مثال های فوق) است که طراحی اش توسط شرکت ایتالیایی تورینو انجام گرفته ولی همچنان شباهت های کلی به پدرش دارد. در قسمت جلویی چراغ های بیضی درشتی که انگار همیشه در حال تعجب اند و سپری خندان قرار دارد که در کنار یک کاپوت کوتاه و شیشه ای بلند صورت ام وی ام را همواره شاد و خوشحال نشان میدهند! در قسمت جانبی خطوط بی هدفی به چشم میخورد که با حالت تخم مرغی اتاق هارمونی چندانی پیدا نکرده اما حداقل جلوی سادگی بیش از حد بدنه را گرفته اند. آیینه هایی جانبی هم بدون رنگ می باشند که البته برای یک اتومبیل شهری که هر لحظه در معرض برخورد قرار دارد، ایراد چندان بزرگی محسوب نمیشود؛ ضمن اینکه این آیینه ها با سایر قسمت های مشکی کار شده روی اتومبیل تا حدودی همخوانی دارند. نکته دیگری که در طراحی جانبی ام وی ام توجه را به سمت خود جلب مینماید محل قرار گیری دستگیره درب عقبی است که در جایی غیر متعارف تعبیه شده. در ابتدا گمان کردیم هدف طراحان از این کار القای حالت اسپرت و دو درب (مثل آلفا رومئو جولیتا) بوده اما پس از مشاهده سایت اصلی چری (نام دیگر ام وی ام 110 ، چری QQ است) کاشف به عمل آمد که اهداف بسیار بزرگتر و مهم تری از طرز فکر سطحی ما پشت قضیه میباشد!! در حقیقت دستگیره به شکلی قرار گرفته که در کنار شیشه ی عقبی حرف Q را به ما نشان دهد و با این کار اشاره به نام اتومبیل یعنی " QQ " داشته باشد! حال اگر ارگونومی دستگیره هم قربانی این امر مهم شده فدای سرتان. خوب درصورتیکه با پی بردن به این کشف بزرگ هنوز سر به بیابان نگذاشته اید به ادامه ی بررسی بازگردیم! در قسمت عقب اوضاع بهتر است و ام وی ام با طراحی نسبتاً جذاب چراغ ها و شیشه ای که حکم درب صندوق عقب را نیز دارد ظاهری مدرن به دست آورده و سپر نیز هماهنگ با دماغه طراحی شده است. به طور کلی نمیتوان گفت که ام وی ام 110 جدید اتومبیل زیبایی است اما در مقایسه با مدل قبلی پیشرفت قابل قبولی داشته و امروزی به نظر میرسد. در واقع با توجه به اینکه اکثریت مشتریان خودروهای تک منظوره شهری خانم ها هستند، ام وی ام به خوبی سلیقه زنانه را برای محصولش در نظر گرفته و سعی کرده با ارائه ی اتومبیلی کوچک و مهربان آن هم با رنگ های شاد، توجه نیمه ی احساساتی تر جامعه را به خود جلب نماید.
طراحی داخلی
در داخل اتومبیل نیز با محیطی کوچک و فانتزی مواجه می شویم که با استفاده از تعداد زیادی دایره و نیم دایره با نمای خارجی سازگاری پیدا کرده. کیفیت متریال استفاده شده همانطورکه انتظار میرفت متوسط و همه جای کابین پوشیده از پلاستیک خشک است. پشت غربیلک فرمان بینهایت ساده MVM، نشانگری دیجیتالی قرار دارد که دور موتور را در حاشیه نیم دایره ای خود و سرعت را در قسمت مرکزی اش به نمایش می گذارد. در کنسول وسط نیز همه چیز به سادگی هر چه تمام تر سر جای خود قرار گرفته و نکته خاصی برای گفتن نیست، اما در بالای این قسمت یک محل کاربردی برای قرار دادن اشیاء تعبیه شده که البته بیشتر برای گذاشتن گلدان(!) مناسب به نظر میرسد! سمت شاگرد هم از درب داشبورد خبری نیست و برای دور از چشم ماندن وسایل شخصی می بایست به صندوق عقب (که خیلی هم بزرگ تر از داشبورد نیست!) مراجعه نمایید. در یک جمع بندی کلی فضای داخلی نسبت به پراید و تیبا دلنشین و قابل قبول است اما با نزدیک شدن قیمت این تازه وارد چینی به پژو 206 شانس چندانی برای رقابت باقی نخواهد ماند.
پیشرانه و سیستم انتقال قدرت
ام وی ام 110 های قدیمی ابتدا با موتور سه سیلندر 0.8 لیتری و پس از مدتی 4 سیلندر 1.1 لیتری ارائه شدند که به ترتیب 51 و 68 اسب بخار قدرت و 70 و 90 نیوتن متر گشتاور تولید می کردند. اما برای 110S یک انجین جدید 3 سیلندر با حجم دقیق 998 سی سی در نظر گرفته شده که با 4 سوپاپ در هر سیلندر و نسبت تراکم 11:1 قادر است قدرت و گشتاوری در حدود موتور های 4 سیلندر 1.1 لیتری قدیمی تولید نماید. یعنی 68 اسب بخار قدرت در دور 6000 و 93 نیوتن متر گشتاور در دور 3500 الی 4500 که این اعداد برای یک بدنه ی 936 کیلویی و همچنین کاربردی که برای این خودرو تعریف شده خیلی هم بد نیست. پس می توان نتیجه گرفت که پیشرانه ام وی ام 110 اس، نسبت به 110 خالی(!) اندکی بهینه شده است. یک گیرباکس 5 سرعته دستی هم داریم که وظیفه ی انتقال قدرت نه چندان زیاد موتور به چرخ های جلو را به عهده گرفته. البته از اتومبیلی با قدرت مشابه پراید و گشتاور پایین تر و وزن بالاتر (در موتور ارتقاء یافته پراید کمی قویتر شده و 69 اسب قدرت و 106 نیوتن متر گشتاور تولید میکند) نباید توقع شتاب و سرعت چشمگیری داشته باشید اما از نظر توان خروجی نسبت به حجم پیشرانه و استفاده ی بهینه از قدرت خروجی، 110S عملکردی به مراتب بهتر از محصول سایپا دارد.
امکانات رفاهی و ایمنی
محصول جدید صنایع خودروسازی مدیران از نظر سطح تجهیزات در دو مدل کم آپشن (کامفورتبل Comfortable) و فول (لاکچری Luxury) ارائه می گردد. اتومبیل مورد تست از نوع اول است و از آپشن هایی نظیر: کیسه هوا SRS برای راننده و سرنشین جلوئی، ترمز ضد قفل ABS بهمراه توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD ، مه شکن های جلو و عقب، سیستم پخش MP3، نمایشگر مصرف سوخت لحظه ای، تنظیم ارتفاع چراغ های جلو از داخل، چراغ روز (که البته در این اتومبیل از LED خبری نیست و همان مه شکن های جلویی با روشن ماندن دائمی نقش دی لایت را بازی میکنند) و 4 شیشه برقی و ... بهره میبرد. اما با پرداخت 2 میلیون تومان وجه بیشتر و انتخاب مدل لاکچری، گزینه های بیشتری مثل رینگ های آلومینیومی، گرمکن شیشه عقب، آیینه های برقی، سنسور پارک، بلندگوهای پشتی و برف پاک کن عقب به امکانات فوق اضافه میگردند. خوب ارائه یک اتومبیل با سطح تجهیزات متنوع اصلاً چیز بدی نیست چرا که با این روش کسی پولش را پای آپشنی که از آن استفاده نخواهد کرد هدر نمی دهد و حتی بزرگترین کمپانی های خودروسازی جهان هم محصولاتشان را با امکانات رفاهی متنوع عرضه می نمایند. پس طبیعتاً ما هم مشکلی با این قضیه نداریم. اما سوال اینجاست که چرا گرمکن شیشه ی عقب که وجودش در فصل سرما برای دید بهتر و ایمنی بالاتر واجب است در مدل کامفورت حذف شده؟ گرمکن شیشه ی عقب که گرمکن صندلی نیست که جزو امکانات رفاهی باشد. اما واقعیت این است که برف پاک کن شیشه ی عقب برای اتومبیل های بدون صندوق (حال میخواهد هاچ بک باشد یا استیشن و یا کراس اوور) یک وسیله ی لازم است. در واقع بدلیل حالت خاص قسمت انتهایی این قبیل خودروها، جریان هوا پشت سر اتومبیل دچار آشفتگی بیشتری خواهد شد و درنتیجه ذرات معلق در هوا (بخصوص آب باران) بیشتر به شیشه ی عقب برخورد میکنند و از این رو این قسمت اتومبیل بسیار زودتر از یک سدان کثیف خواهد شد. حال بماند که در مدل لاکچری هم محل نصب برف پاک کن عقب به صورتی بوده که قسمت زیادی از شیشه را پوشش نمی دهد اما در کل بهتر بود بجای حذف آپشن های ضروری مثل گرمکن و برف پاک کن، گزینه های رفاهی مثل شیشه بالابرهای برقی عقب در مدل کامفورت حذف می شدند. راستی ام وی ام مدعی شده با تقویت بدنه و درب ها ایمنی محصولش را ارتقاء بخشیده که افزایش وزن حدوداً 46 کیلویی S نسبت به مدل قبلی میتواند شاهدی بر این ادعا باشد.
تجربه رانندگی
قبل از شروع رانندگی نگاهی به صندوق و صندلی های عقب انداختیم تا ببینیم اوضاع و احوال چگونه است. فضای پای سرنشینان عقبی نسبت به ابعاد (طول 3564، عرض 1620، ارتفاع 1527 میلیمتر) و انتظاری که از این اتومبیل داریم قابل قبول بود و 110 از 206 جای پای بیشتری در اختیارمان گذاشت. شاید بگویید برای اتومبیلی که برای استفاده ی شهری ساخته شده فضای صندوق اهمیت چندانی نخواهد داشت اما 110 جدید دیگر شورش را در آورده و فضایی بسیار محدود در حد یک ساک دستی برای سرنشینان در نظر گرفته است (احتمالاً در این مورد ام وی ام خواهد گفت که تازه شدیم شبیه بی ام و i8 !) البته ناگفته نماند که با خواباندن صندلی های عقبی میتوان به یک فضای حمل بار کاربردی دست یافت. برگردیم پشت فرمان و چرخی هم با اتومبیل بزنیم. صندلی ها کاملاً نرم و فرمان نیز عملکرد روانی دارد. علیرغم ابعاد کوچک و شیشه های بزرگ اتومبیل دید برخی قسمت ها چندان مناسب نیست؛ بخصوص در مورد دید عقب که پهنای ستون C و وجود پشت سری های صندلی عقبی، راننده را دست به دامان سنسور پارک خواهد نمود (که البته در مدل کامفورت این اپشن باید جداگانه نصب شود). دنده ها گرچه بازه ای طولانی را برای تعویض طی میکنند اما بدون سختی خاصی در جای خود قرار میگیرند. سیستم تعلیق که در جلو از نوع مک فرسون و عقب غیرمستقل است با نرمی نسبتاً قابل قبولی سرعت گیرها را پشت سر میگذارد اما با توجه به بدنه ی سبک و ارتفاع بلندی که تقریباً برابر با عرض خودرو است در هنگام فرمان دادن های سریع حس اطمینان و اعتماد به نفس چندانی برای راننده وجود نخواهد داشت. فرمان نیز در واکنش های ناگهانی زیادی سبک به نظر میرسد. البته سایز رینگ و لاستیک ها نسبت به 110 قبلی اندکی بزگتر شده (165/60R14) که این مورد در کنار وزن سنگین تر S ، پایداری را اندکی بهبود بخشیده اما همچنان اتومبیل از چسبندگی مطمئن فاصله دارد. ولی باز هم با یادآوری کاربرد این خودرو، مسئله را فراموش میکنیم چرا که قرار نیست با این چینی ریزه میزه در گردنه های چالوس بگازیم و یا در اتوبان با کسی کل کل کنیم! فکر نمی کنم تاکنون کسی یک اتومبیل سه سیلندر 1 لیتری تنفس طبیعی را با هدف شتابگیری و شیطنت های خیابانی خریداری کرده باشد. چرا که با بودجه مشابه اتومبیل های قویتری در دسترس هستند؛ هدف اصلی خریداران چنین خودروهایی مواردی مثل مصرف سوخت بهینه، قدرت مانور خوب در شهر، استهلاک پایین و از این قبیل چیز هاست؛ اما با این وجود حتی همین افراد هم دلشان نمی خواهد در یک سربالایی یا به هنگام شروع حرکت با پیشرانه ای ناتوان و بسیار کند مواجه شوند. برای همین بد نیست کمی هم قدرت حرکتی این کوچولوی خوشحال را بررسی کنیم. حداکثر سرعت که البته برای رسیدن به آن به زمان زیادی نیاز دارید 150 کیلومتر بر ساعت عنوان شده که با توجه به حداکثر سرعت مجاز، حتی در خلوت ترین آزاد راه های خارج شهر هم زیادی است چه برسد به مسافت های پر ترافیک شهری. اما مسئله مهم و اصلی شتاب و کشش می باشد. بیشتر مسیر تست شیب نسبتاً تندی داشت که ما را برای آزمایش استاندارد شتاب صفر تا 100 دچار مشکل کرد اما در عوض باعث شد راحت تر توانایی های کششی این اتومبیل را به چالش بکشیم. با افزایش دور موتور صدای سوت پیشرانه که مستقیماً به کابین وارد میشود تا حدودی آزار دهنده بود اما خوشبختانه ام وی ام در سربالایی ها با 3 سرنشین و کولر روشن ما را ناامید نکرد و گرچه مجبور شدیم با دنده های سنگین و دور موتور بالا حرکت کنیم، اما در هر صورت بدون مشکل خاصی از پس شیب های تند بر آمد. در شتابگیری نیز 110 در دنده های یک و دو با شتاب قابل قبولی (نسبت به خودش) به راه افتاد اما با ورود به دنده 3 با افت شتاب روبرو گردید، درنتیجه برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت از حالت سکون به عددی بهتر از حدود 16 ثانیه دست پیدا نکردیم که می توانید فیلم شتاب گیری این خودرو را در زیر مشاهده کنید.
شعاع گردش اتومبیل بسیار خوب است و این ویژگی دور زدن در معابر تنگ و شلوغ شهری را تسهیل خواهد نمود؛ ترمز ها که در جلو دیسکی، عقب کاسه ای و مجهز به ABS و EBD هستند عملکرد متوسطی از خود نشان میدهند که تا حدودی با توانایی های حرکتی اتومبیل همخوانی دارد اما با این حال بهتر است اندکی هم محتاط باشید. شاید مهم ترین برگ برنده ی ام وی ام 110S در مقابل رقیبان مصرف سوخت مناسبش باشد که با مصرفی در حدود 4.2 الی 5 لیتر در هر صد کیلومتر میتواند صرفه جویی زیادی در هزینه های سواری ایجاد کند. بخصوص که جدیداً زمزمه های ناخوشایندی از افزایش مجدد قیمت سوخت به گوش میرسد. متاسفانه در ایران عادت کرده ایم که بعد از خرید یک اتومبیل صفر ارزان قیمت بلافاصه با مشکلات عجیب و غریب روبرو شده و پس از مراجعات مکرر به نمایندگی بالاخره به خودرو سالم مورد نظرمان دست پیدا کنیم! اما خوشبختانه 110S تاکنون مشکل خاصی از این نظر نداشته و تجارب تلخ خریدهای قبلی مالک در مورد این اتومبیل تکرار نشده است (فکر میکنم فقط در کشور ما سالم بودن یک اتومبیل نو به عنوان مزیت مطرح می شود!)
لطفا صبر کنید ...
